معرفی دو رمان از نویسنده سوئدی فردریک بکمن

فردریک بکمن در سوئد باز هم نشان داد ادبیات سوئد چه جایگاه رفیعی درادبیات جهان داد و هنوز هم نویسندگان بزرگی به ساحت کتاب ارائه می دهد.بکمن نویسنده و وبلاگ‌نویس سوئدی‌ست که در دوم ژانویه ۱۹۸۱ در استکهلم به دنیاآمده است. پیش‌ترها شهرت بکمن در سوئد به‌خاطر وبلاگ‌نویسی بود. او برای رومه‌هایمختلف مقاله می‌نوشت و همکاری‌اش را با مجله مترو هم شروع کرد. همین‌طور در سال۲۰۱۲ کتاب مردی به نام اوه را نوشت که همان سال بیش از ۶۰۰ هزار نسخه از آن فروش رفت.این کتاب در حال حاضر به بیش از ۳۰ زبان ترجمه شده است. همسر وی ایرانی است و همین موضوع سبب شده است او با فرهنگ و رسوم ایرانی‌هاآشنا شود و چند شخصیت ایرانی را نیز در کتابش مردی به نام اوه  خلق کند.

انسان اصولاً از بعضی شخصیتها خوشش نمی آید بنابرین وقتی رمانی دربارهپیرمردی بدخلق و خورده گیر و سمج یا زنی مسن وسواسی و بهانه گیر و باز هم سمج میخوانید باید اصولاً شکست بخورد اما بکمن چنان داستانش را در طنزی ملایم و جزئیاتیدقیق و انسانیتی بدیع پیچیده است که ما را تا پایان بدنبال خود می کشد.

در رمان مردی به نام اوه پیرمرد سرخورده و زن مرده می خواهد خودش رابکشد اما انگار زندگی با او کار دیگری دارد و به زور او را میان واقعیت بیرونی میکشد تا هویتی جدید به او بدهد.نویسنده چنان واقعیت بیرونی و احساسات درونی قهرمانشرا روایت می کند که رمان شمایلی فانتزیک ورویایی می یابد.نویسنده مرتب با کنایاتیشیرین خواننده را غرق می کند و با داستان و قهرمانش جلو می برد.

در رمان بریت ماری اینجا بود داستان حتی بنوعی عجیبتر و جذاب تراست.بریت ماری زنی که اصولاً با خصوصیاتی اعصاب خورد کن برای جامعه بیرونی بابیوفایی شوهر مجبور و تفکرات خاص خودش خود را در دل واحه ای رها شده در کناره شهرمی بیند تا سرنوشت او را بعد از عمری انفعال به شخصیتی مهم در دنیای آدمهایش بدلکند.نویسنده نشان می دهد هر انسانی بالقوه یک قهرمان است که فقط برای بروز محیطیمناسب و پذیرا می خواهد.این داستان حتی تراژدی را هم رنگی آرامشگر به خود می زند ودر طنزی اکسپرسیونیستی فرو می برد.آمیختن عجیب فوتبال با روانشناسی شخصیتها ازکارهای جذاب نویسنده است.رمان بریت ماری شاید از لحاظ استحام داستان و شخصیتهایشکمی پایین تر از مردی به نام اوه است اما پر از جملات و سخنانی است که می تواندحالتی قصار و گویا بصورت جداگانه بیابد.مثلاً : "هر مرگی ناعادلانه است، و هر کسی‌که در عزاست، دنبال مقصر می‌گردد.اما خشم ما تقریباً همیشه با این بینشِ بی‌رحمانه مواجه می‌شود که هیچ‌کس مسئول مرگکسی نیست؛ ولی اگر کسی مسئول باشد چه؟ اگر می‌دانستی چه کسی ، شخصی را که عاشقش بوده‌ای، از تو ربوده چه؟ آن‌وقت چه کار می‌کردی؟"

بزرگ‌ترین آهنگساز تاریخ سینما درگذشت

برترین فیلمهای سال 2018 از نگاه شخصی

نقدی بر فیلم پسران میان درختان ساخته نیکولاس ورسو